In feite spelen de schilderijen van Hans Vredegoor een spelletje met de kijker. De kunstenaar daagt
uit met herkenbare flitsen en zet het publiek tegelijkertijd op het verkeerde been. Wie denkt in het
niemandsland tussen figuratief en abstract enig houvast te hebben gevonden, blijkt juist te dwalen.
Vredegoor presteert het om toeschouwers voortdurend een aantrekkelijk lokaas voor te houden
waarmee ze gegarandeerd de mist ingaan. De kunstenaar stelt zich echter wel op als een
kijktherapeut die het creatieve voorstellingsvermogen van galeriebezoekers wat tracht aan te
scherpen. (….)
Vredegoor: "Vertrouwde waarnemingen leveren altijd aspecten op waar je ook abstract mee uit de
voeten kunt. Door het toepassen van licht- en donkereffecten kunnen bijvoorbeeld gefantaseerde
vormsuggesties een uitstraling krijgen van iets herkenbaars. Het grensgebied van fantasie en
werkelijkheid wordt daarmee al gauw betreden. Voor mij beantwoordt een schilderij nooit aan een
zorgvuldig voorbereid scenario. Iedere ingreep op het doek vraagt om een antwoord. Daarmee wordt
eigenlijk een artistieke kettingreactie op gang gebracht. Ik stort mij in een avontuur waarvan de
afloop onvoorspelbaar blijft". (…..)
Soms wordt een aangeboden titel ingezet als een middel om de bezoeker gaandeweg aan het
twijfelen te brengen. Zo wordt ‘Beker van verlangen’ ingebracht als een dubieus figuratief thema om
het schemerachtige grensgebied tussen figuratief en abstract te leren kennen. De kijker krijgt daarbij
nadrukkelijk een vormenpakket voorgeschoteld. Bij nadere beschouwing verliezen alle bekers echter
hun identiteit en krijgen geleidelijk aan een abstracte status. Daarmee worden de rollen van
kunstenaar en publiek in feite omgedraaid. De toeschouwer wordt aan het werk gezet om de
abstractie te zien en Hans Vredegoor trekt zich terug om gade te slaan hoe dat proces verloopt.
Hoewel Vredegoor zeker geen aspiraties heeft als genreschilder, kwalificeert hij zijn schilderijen als
‘landschappen van de geest’. Tussen de muren van zijn ateliers in Arnhem en de Franse Auvergne
voelt hij zich voortreffelijk op zijn plaats. Blauwe luchten en pittoreske bospartijen staan echter niet
op zijn programma. Vredegoor onderneemt het liefst zwerftochten door zijn innerlijke
belevingswereld.
Vredegoor toont bedrevenheid in abstracte kettingreacties
Alkmaarsche Courant, door Onno Hoedeman, 30 juni 2000 tet gelegenheid van de expositie in de
kunstuitleen van Alkmaar.